مقایسه‌ی اثربخشی آموزش خصوصی همتایان و خودآموزی شناختی بر پیشرفت، اضطراب و نگرش به درس ریاضی

مطالعه‌ی حاضر با هدف مقایسه‌ی اثر‌بخشی روش خودآموزی شناختی با آموزش خصوصی همتایان در ارتقاء پیشرفت ریاضی و، کاهش اضطراب ریاضی و بهبود نگرش به ریاضی در دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی انجام شده است. این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش‌آزمون ، پس‌آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور تعداد 3 کلاس پنجم ابتدایی (11ساله) از دو مدرسه‌ی  دخترانه با میانگین تعداد 18 نفر دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جایگزین شدند. پس از اجرای روش‌های آموزشی، جهت گردآوری اطلاعات، از مقیاس 22 ماده‌ای اضطراب ریاضی برای کودکان چیو و هنری با پایایی 95/0، و 95/0، مقیاس 23 ماده‌ای نگرش به ریاضی آیکن با پایایی 96/0 و 83/0 در دو مرحله‌ی پیش‌آزمون و پس‌آزمون در این مطالعه و آزمون معلم- محقق ساخته‌ی پیشرفت ریاضی که روایی آن با نظر معلمان 3  کلاس تایید شد، استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از SPSS  در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس داده‌ها  نشان داد آموزش خود‌آموزی شناختی منجر به کاهش اضطراب ریاضی و بهبود نگرش دانش‌آموزان به درس ریاضی گردیده، اما پیشرفت تحصیلی آنها را بطور معنادار نسبت به گروه گواه افزایش نداده است، آموزش خصوصی همتایان نیز نگرش مثبتی به درس ریاضی در دانش‌آموزان ایجاد نموده که در مقایسه با گروه گواه این تفاوت معنادار بوده است. از محدودیت‌های این پ‍ژوهش، می‌توان به یکسان نبودن معلمان در گروه‌ها، عدم کنترل باورهای معلمان و اسنادهای دانش‌آموزان اشاره نمود، که پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های آتی به این مقوله توجه شود.